بهطور کلی هارددیسکها در دو نوع داخلی و خارجی و یا به اصطلاح Internal و External دستهبندی میشوند. این نامگذاری تفاوت اصلی آنها را که همان نحوه کاربردشان است، به خوبی نشان میدهد. هارددیسکهای اینترنال همان هارددیسک هایی هستند که در زمان خرید یک سیستم به عنوان یکی از قطعات سختافزاری اصلی معرفی میشوند و کاربر باید آن را خریداری کند. در گذشته این هارددیسکها در ظرفیتهای بسیار پایین مانند 10، 40 و 80 گیگابایت در بازار عرضه میشد اما طی سالهای اخیر میزان ظرفیت آنها افزایش یافته و در واحدهای 320 و 500 گیگابایت و بیشتر نیز عرضه میشوند. هم اکنون هارددیسکهای تولید شده در شرکتهای "سامسونگ"، "مکستور" و "وسترن" به عنوان معروفترین برندهای این سختافزار به شمار میآید.
لطفاً به ادامه ی مطلب مراجعه فرماید...
بسیاری از افراد تصور میکنند نمیتوان فولدری ساخت که نشود آن را پاک کرد یا نامش را تغییر داد. این کار قابل انجام است. تنها کافی است مراحل زیر را دنبال کنید:
گام اول: فولدری بسازید و یکی از این نامها را برای آن بگذارید:
con, aux, lpt1, lpt2, lpt3, lpt4, lpt5, lpt6, lpt7, lpt8, lpt9
توجه: نام فولدر باید به همین صورت باشد. چرا که اینها، اسامی رزرو شده در ویندوز هستند.
گام دوم: CMD یا Command Prompt را اجرا کنید.
گام سوم: به یاد داشته باشید که فولدر شما نباید در درایوی باشد که ویندوز روی آن نصب شده است.
در CMD عبارت «\:D» را تایپ کرده و کلید اینتر را بفشارید.
گام چهارم: در این مرحله عبارت «\md con» را تایپ کرده و اینتر کنید. (دستور md در DOS، برای ساخت دایرکتوری استفاده میشود.)
گام پنجم: به جای عبارت con، میتوانید یکی از عبارتهای زیر نیز استفاده کنید.
aux, lpt1, lpt2, lpt3, lpt4, lpt5, lpt6, lpt7, lpt8, lpt9
گام ششم: حالا اگر به درایو D نگاهی بیندازید، یک دایرکتوری به اسم con وجود دارد؛ که البته نمیتوان آن را پاک کرد و هنگام پاک کردن با پیغام خطای ویندوز میشوید.
همانگونه که در بالا اشاره شد، پاک کردن این فولدر به طور معمول امکانپذیر نیست و باید مراحل زیر را دنبال کرد:
گام اول: CMD را اجرا کنید.
گام دوم: عبارت «\:D» تایپ کرده و کلید اینتر را فشار دهید. (D نام درایوی که دایرکتوری مرحله قبل را در آن ساختید.)
گام سوم: حالا عبارت «\rd con» را تایپ کرده و اینتر کنید. (دستور rd برای حذف دایرکتوری در DOS استفاده میشود.)
گام چهارم: تمام! اگر وارد دایرکتوری شوید، فولدر را نخواهید دهید چون به کمک دستور گام سوم پاک شده است.
امیدواریم این ترفند برای شما مفید باشد.
ملاک دوم: نوع رابط که در گذشته USB 1.0 بوده اما امروزه بیشتر USB 2.0 , 3.0 هست که البته نسخه یو اس پی 3 به شرطی که به پورت USB3 وصل شود، سرعت بالاتری خواهد داشت.
ملاک سوم: تنوع ظاهری فلش که دیگر حرفی توش نمیماند و سلیقهای هست.
ملاک چهارم: در بعضی ازFlash Memory ها، برنامه های جانبی چون U3 یا Utility دیده می شود که بیشتر برای محافظت از اطلاعات روی فلش کاربرد دارد.
ملاک پنجم: مارک تجاری و برند فلش هم ملاک خیلی مهم هست.
ملاک ششم: گارانتی و خدمات پس از فروش که حتی بعضی شرکتها بر روی بسیاری از حافظه های همراه، گارانتی 3 بار تعویض درصورت خرابی ارائه میدهند.
ملاک هفتم: خصوصیات ظاهری فلش مثل اندازه، وزن و رنگ هم میتواند برای خیلی ها مهم باشد.
ملاک هشتم: بستر و پلت فرمی که فلش در آن کار میکند. این روزها دیگر فلش روی تمام نسخههای ویندوز، لینوکس و اپل شناسایی شده و به خوبی کار میکند.
ملاک نهم: و البته مهمترین عامل انتخاب فلش برای خیلی از کاربران، قیمت مناسب فلش مموری هست. تقریبا امروزه با قیمت زیر بیست هزار تومان میتوانید فلش مناسب در بازار پیدا کنید.
البته ملاک های تخصصی تری هم می توانید روی جعبه و مشخصات فلش مموریها پیدا کنید، از جمله:
حداقل مدت نگهداری و ماندن دادهها روی فلش مثلا حداقل 10 سال، جریانی که فلش با آن سازگاره مثلا کمتر از 104 میلی آمپر، دمای مناسب کار فلش، مثلا از 10- تا 55 درجه سانتی گراد، میزان رطوبت نسبی مثلا از 20 تا 90 درصد.
البته باید اضافه کنیم که ممکن هست یک فلش ظاهرا متعلق به یک مارک معروف باشد، اما واقعا در سایت آن شرکت حتی با جستجو هم نتوانید پیداش کنید و این یعنی آن جنس ممکن است تقلبی باشد!
دیکشنری آکسفورد اغلب بعنوان یک استاندارد برای زبان انگلیسی در نظر گرفته
می شود. در واقع یک کلمه زمانی هویت اصلی خود را بدست می آورد که وارد
مجموعه کلمات تعریف شده از سوی آکسفورد شود. به تازگی Oxford Dictionary
Online یا ODO اعلام کرده که تعدادی از کلمات را وارد دیکشنری خود کرده است
که از جمله این کلمات می توان به واژه "phablet” اشاره کرد.